Kleny de Jonge-Bimolt in Kinderboekenmuseum
Laten we dit artikel nu eens beginnen met een aanbeveling. In het Kinderboekenmuseum van de Stichting Kinderboek Cultuurbezit in Winsum is momenteel tot eind oktober een tentoonstelling over sport (het thema van de Kinderboekenweek 2013) gaande.
En wat is mooier dan om twee hoofdbestanddelen van het bestaan sport en cultuur samen te brengen op één plaats. Dus tentoonstelling over sport in een kinderboekenmuseum. Een schoolvoorbeeld voor een schoolproject. Dus onderwijs uit Winsum en ver daar buiten: start een dergelijk project en begin bij het Kinderboekenmuseum, tegenover De Gouden Karper in Winsum.
Die plek kent iedereen in Winsum en ook daarbuiten.
Om het verhaal voor sportgroningen.com compleet en voor de bezoeker interessant te maken, Kleny de Jonge (beter bekend als de zilveren medaillewinnares Kleny Bimolt van 1962 in Tokyo) is vrijwilligster en mede verantwoordelijk voor de tentoonstelling. Op de tentoonstelling is haar zilveren medaille voor iedereen te bewonderen.
De zilveren medaille in vitrinekast, pronkstuk van de tentoonstelling
V.l.n.r. de zilveren ploeg Ada Kok, Erica Terpstra, Korrie Winkel en Kleny Bimolt
En om het verhaal uit de cultuur door te trekken naar de sport zijn we Kleny in het Kinderboekenmuseum gaan opzoeken.
En dan is natuurlijk de eerste vraag wat heb je als zwemster allemaal gepresteerd? Kleny de Jonge: “In mijn begintijd als zwemster in de landelijke ploeg was het niet gemakkelijk hoor. Ik was heel erg verlegen en het Groningse accent was voor de westerlingen een reden om mij regelmatig aan het woord te laten.” Om daarna pas over haar kwaliteiten te beginnen: “Ik ben 13 maal Nederlands kampioen geweest op 100 of 200 meter schoolslag. Behaalde in Leipzig in 1962 twee maal zilver en in 1964 in Tokyo met Ada Kok, Erica Terpstra en Korrie Winkel zilver op de 4 x 100 meter wisselslag tijdens de Olympische Spelen. In 1968 tijdens de Olympische Spelen in Mexico heb ik afstand genomen van de wedstrijdzwemsport. Maar ik heb daarna nog wel tien jaar waterpolo gespeeld bij GZ&PC en dat ging regionaal ook erg goed. Nationaal is dat niet gelukt, want polowedstrijden werden door de week ’s avonds gespeeld, dan moest je om vier uur vertrekken en omdat de speelsters op school zaten of werkten was het altijd moeilijk een team bij elkaar te krijgen. Het werd dus daarom landelijk geen succes.”
Uit het vraaggesprek blijkt dat Bimolt is opgegroeid in de rivierenbuurt in Groningen en dat zij aan de wedstrijdsport in het Noorderbad begon en niet in het Helperbad. Dat vraagt om uitleg: “Dat is een leuk verhaal. Ik zwom altijd met Hilda Eisses en die zwom behoorlijk goed. Zij werd toen gevraagd om bij GZ&PC te komen zwemmen. Dat wilde ze wel onder de voorwaarde dat ik ook mee mocht komen.”
Dus Nederland heeft de zilveren medaille in Tokyo mede te danken aan Hilda Eisses, waarvoor vele jaren later nog dank verschuldigd is. Bij dezen Hilda.
Wat heeft Kleny de Jonge verder in het werkzame leven gedaan en hoe kwam zij bij het Kinderboekenmuseum terecht? Kleny de Jonge-Bimolt, nu maar eens compleet: “Ik heb bijna 40 jaar gewerkt voor het Nieuwsblad van het Noorden als lay-out medewerkster, in de eindredactie en heb meegewerkt aan bijvoorbeeld de kinderkrant en de woonpagina. Bij de fusie van de kranten ben ik bij de krant weggegaan, ook al omdat het een ochtendkrant werd en ik onmogelijk nachtdiensten kon doen omdat mijn man ziek was geworden. Hij is later in De Twaalf Hoven opgenomen en zodoende kwam ik vanuit Leens, waar ik nu woon, regelmatig in Winsum om mijn man te bezoeken en boodschappen te doen. Ik las toen in het Dagblad van het Noorden dat er een schrijfwedstrijd voor kinderen was over de Olympische Spelen. En dat moest natuurlijk gejureerd worden. Ik had altijd al wel wat met het Kinderboekenmuseum en nadat mijn man is overleden ben ik na het boodschappen doen een keer naar binnen gestapt en kwam op de trap Greetje Nijholt, de directeur van het museum tegen. Die zei een bekend gezicht. Kleny Bimolt. We raakten aan de praat, ik vertelde waarom ik binnen kwam en van het één kwam het ander. En wie Greetje kent weet dat zij de koe gelijk bij de horens vat, dus werk ik nu met heel veel plezier als vrijwilligster in het Kinderboekenmuseum en kom daar weer oud-Nieuwsbladmensen tegen als Jan Kiewiet en Wim Jassies. Kiewiet is voorzitter en Jassies is ook vrijwilliger. En soms komt Ellen Koch langs, want zij coördineert voor het Dagblad de schrijfwedstrijden.”
Dat moet wel een mooie invulling van de tijd zijn nadat je je zieke man jarenlang hebt verzorgd en bijgestaan? “Inderdaad het is heel leuk om hier te zijn, het is een fijne groep en het is nuttig, want de kinderen moeten lezen en zulke tentoonstellingen als deze bezoeken.”
Zo eindigt dit interview zoals het begon met een oproep aan het onderwijzend personeel in Winsum en daarbuiten om de tentoonstelling over sport in het Kinderboekenmuseum te gaan bekijken. Want laten we eerlijk zijn, is het niet heel belangrijk dat kinderen aan sport doen en goed bewegen en dat cultuur ook met de paplepel dient te worden ingegoten voor de algemene ontwikkeling.
Tot zover een bijdrage over sport en cultuur in sportgroningen.com
Voor meer informatie over de Stichting Kinderboek Cultuurbezit bekijk de volgende link
http://www.kinderboekcultuurbezit.nl/wb/pages/home.php?lang=EN
Sport Groningen 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.