Diagonaal Kostvantin Bakun (9) in volle vlucht
Als je deze indrukwekkende reuzen tegenover je hebt boezemt dat ontzag in
Nog niet eerder is in Groningen volleybal gezien van een niveau dat de miljoenenploeg Gazprom-Ugra in de wedstrijd tegen Abiant Lycurgus liet zien. En met 50 jaar ervaring denk ik dat ik dat mag zeggen. Na de 3-0 nederlaag in het Siberische Rusland leek het erop dat Lycurgus in eigen hal met steun van het publiek misschien nog wel enigszins verrassend voor de dag zou kunnen komen. Want met setverlies van 26-24 en 25-23 in Rusland werd Lycurgus ook daar niet de hal uit geserveerd.
Maar in de terugwedstrijd in Groningen was Ugra niet alleen gewaarschuwd maar werd ook nog eens een speler uit het Olympische team bijgekocht. En met deze hoofdblokkeerder Nikolay Apalikov er nog eens bij werd het vechten tegen de bierkaai voor Lycurgus. Maar wat wil je als een ploeg met een waarde van tien miljoen aantreedt tegen een ploeg met nog geen vier ton, het is nog erger dan dat FC Groningen tegen Barcelona of Real Madrid zou spelen.
Dan er maar bijlangs denkt Steven Irvin (3)
Lycurgus begon zoals verwacht brutaal en nam een 3-0 voorsprong in de eerste set. Maar toen kwam de diagonale krachtbron van 2.04 meter lang en bijna net zo breed Kostvantin Bakun aan de opslag. En met onvoorstelbaar harde kanonskogels bracht hij zijn ploeg in no time naast Lycurgus. En als je verder in de wedstrijd de enorme power van de Russen objectief probeert te beoordelen komt je op de vraag of ….. of die mannen zitten vaker in het krachthonk dan in de volleybalzaal.
In de met ruim 1000 toeschouwers zo goed als uitverkochte zaal ontstond een echte topsportsfeer en omdat Lycurgus zich steeds dapper in de baan van het “schot” wierp werd het een aantrekkelijke partij volleybal.
Lycurgus naderde Ugra tot 10-13 maar met 10-16 kwam de tweede technische time out. Na 11-19 scoorden beide ploegen nog zes keer hetgeen de 17-25 seteindstand op het bord bracht.
Wethouder Paul de Rook (links) en STG-voorzitter Mark Boumans hebben er maar een biertje op genomen
Het publiek genoot en verwachtte niet tegen beter weten in, zoals de Donarfans tegen het Franse Lyon, dat er winstkansen zouden zijn.
In de tweede set bleven de Russische powerboys doorbeuken, maar kwam Lycurgus beter in de wedstrijd, zo goed dat de ploeg via 3-1,5-2 en 7-5 aan de positieve kant van de score bleef. Met 7-8 voor gingen de Russen evenwel de eerste technische time out in. En alhoewel Ugra uit Surgut beslist geen tweede garnituur in het veld had staan, wat is tweede garnituur in zo’n topploeg trouwens, bleef Lycurgus in de tweede set keurig aanklampen. Jammer was dat de steunpilaren Wytze Kooistra, Steve Irvin en Jay Blankenau in deze wedstrijd niet hun topvorm bereikten, maar daar tegenover stond dat de jonkies Sander Scheper en Auke van der Kamp hun tegenstanders onbevangen tegemoet traden en goed speelden.
Deze tweede set werd de spannendste want in de slotfase nam Lycurgus brutaal een 20-19 voorsprong, de reus Bakun moest er aan te pas komen om de onnodig doodnerveuze coach Rafael Knabibulin te hulp te schieten. Maar het is niet onlogisch dat een topploeg als Ugra op cruciale momenten iets gemakkelijker op het aanvallend geweld terug kan vallen dan de Nederlandse koploper Lycurgus.
Chris Voth (10) was alleen kansloos tegen Bakun, kijk eens hoe hoog die Rus zit
De gasten wonnen de tweede set met 25-22,waarna het er in de derde set, met drie wisselspelers bij de Russen, even op leek dat Lycurgus overlopen zou worden gezien de 0-4 en 1-7 en 4-12 tussenstanden. De Groningers vochten echter voorbeeldig terug en op 9-12, ergo vijf punten achter elkaar, leek weer meer mogelijk. Maar in de geweldige ambiance, waren er tijdens de competitie maar meer mensen bij Lycurgus, werd het 12-16.
Uiteindelijk trok Gazprom-Ugra met 25-18 en 3-0 in de wedstrijd aan het langste eind tegen een zich verbeten vechtend Abiant Lycurgus dat zich beslist niet hoeft te schamen voor de beide nederlagen tegen deze tegenstander.
Dat begreep ook het publiek en trakteerde beide ploegen na afloop op een dankbaar applaus.
Coach Arjan Taaij kan er wel om lachen en Gerard Smit kijkt nog maar eens naar de statistieken
Wij vroegen trainer-coach Arjan Taaij van Lycurgus na afloop van de wedstrijd naar zijn beleving van de wedstrijd, waarop hij antwoordde: “Wil je een obligaat of een eerlijk antwoord. Eerlijk is dat het een hele mooie ervaring is waar wij van kunnen leren tegen een ploeg die veel beter is. Met zoveel power kom je moeilijk in de wedstrijd en kom je de hele wedstrijd niet onder die druk uit. Dit is absolute wereldtop een geweldige reclame voor het volleybal in Groningen.”
Het is nog even tot donderdag afwachten waar Lycurgus de volgende wedstrijd dan in de lagere Challenge Cup tegen moet spelen, maar met een beetje geluk of pech zo u wilt wordt het weer Siberie en nog iets verder weg dat Surgut.
En terwijl de hal al is leeggelopen zit Harm Vonk van het Dagblad van het Noorden nog te zwoegen om de deadline te halen
Zondag speelt Lycurgus in Doetinchem tegen Orion en dat betekent de nummer twee tegen de nummer één van de competitie, waarna de volgende thuiswedstrijd in de Alfahal op 25 november wordt gespeeld tegen ARBO Rotterdam.
Sport Groningen 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.